Povratak

Vrlo su mi simpatični postevi na blogu From seeds to table koji imaju naslov Harvest .... a prevoditelj to dava kao Žetva ... Uvijek me nasmije kada berem rijetke plodove iz mog vrta i onda ponosno slikam : To je harvest! Jučer smo imali prvu proljetnu žetvu , harvest i  po . Bob je rano rodio , posljedica ranog sijanja u jesen i sretnih okolnosti da nismo imali minuse ove zime . Izuzetno vlažno proljeće dalo je bujnu livadu samoniklog bilja u našem vrtu . Zelena salata je prispjela za branje i prošlogodišnji peršin . .... kuke i šparoge .... .... prve papučice boba ... ..... pupoljci kupusa su vrlo ukusni , pripremaju se kao šparoge ....  ... maslačkove glavice  ....

Polako se dovuklo i vrijeme sijanja . Zapravo je ,  već , proljeće . Kad bi se oblaci barem malo razmaknuli , osjetili  bi da je proljeće uveliko stiglo . Vjetar i oblaci , svakodnevna kiša , još smo u poluzimskom snu . I tako me usporava ovo vrijeme pa ne znam ni misliti ni planirati . Povadila sam neke sjemenke od prošle sezone i krenula sijati iako imam osjećaj da je rano . A nije rano . Samo da se  pojavi to sunce ... Nisam nikad  mislila da ću sijati i uzgajati presadnice . Činilo mi se da je to nemoguća misija . A sad se čudim kako sam mogla tako razmišljati . Dakle , naprijed ! Sjemenke nose toliku snagu  života da je  teško  da neće uspjeti . Potrebno : posuda , rahla humusna zemlja , topla prozorska daska ili veranda sa dovoljno svjetla-sunca , umjereno zalijevanje tj. održavanje vlažne zemlje .

Noćas je bila vrlo hladna noć za naše južne krajeve . Nakon višesatne kiše , vjetar je promjenio na sjeverni smjer , posušio djelomično vlagu a pred ponoć  su se pojavile zvijezde . Modra , hladna noć . Vatra je gorila u peći ,  u kući  ugodno toplo . Ujutro  su  trava i grmlje  bili orošeni kapima a na mjestima udara sjevernog vjetra uhvatila se i slana na listovima .  Vrt je dobro prošao , slijedećih dana su prognozirane niske temperature . Valja nam čekati na proljeće  .

Stablo maginje  ili Jedem samo jednu / Unum tantum edo. Plinije Prosinac i siječanj su mjeseci kada primorsku šumu krase stabla i grmovi planike . Tamno zelena , zimzelena stabla nose crvene , narančaste i žute plodove . Nađe se i poneki zeleni . U isto vrijeme  razvijaju se cvjetovi , bijeli zvončići u grozdastim  skupinama . Na osnovu toga ,  malo spretniji  će  zaključiti   da je planika u srodstvu sa vrijesovima . Zreli plodovi su jestivi , ne preporučuje se pojesti više od par  komada jer sadrže mali postotak alkohola pa prejedanje može izazvati probavne smetnje i omaglicu sličnu pijanstvu . Plod je okruglast , brašnaste strukture , u sredini su male , tvrde sjemenke a površina ploda je hrapava i zrnata . Engleski  naziv je vrlo slikovit  -  stablo jagoda . Zreli plodovi sadrže , između ostalog , šećer  fruktozu , pektin , jabučnu kiselinu i značajnije količine c vitamina . Maginje nisu cijenjene i te

Olovno nebo i olovno more . Valjaju se široki , snažni valovi sa pučine prema kopnu . Udaraju o hridi i visoko polete .  Bijeli repovi od pjene . " Fortuno će , preveži barku ! " Polijeva kiša , kap do kapi , bubnja o prozore . Sad s jedne strane , sad ravno  a onda opet promjeni smjer. Naleti vjetra huče negdje iz dubina . Izlaze iz modrih  morskih špilja , penju  se uz hridi i silovito jure put kopna . Ječe kupe na krovu . Za ovakvih dana  brod ne isplovljava . Otok ostaje sam , u pjeni valova .                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                    

Farski otoci  u sj Atlantiku /  Feroe islands Tražeći jedno , našla drugo . I tako putovala u papučama , sjedeći doma u kauču .                                                                                                                                                                 Impresionirana sam divljinom otoka u bespuću Atlantskog oceana . Otočje se nalazi  na pučini između Islanda , Norveške i Škotske .  Po nekoj mojoj procjeni najbliže kopno su Shetlandski otoci koji pripadaju Škotskoj  a i oni su pretty  udaljeni od kopna  UK . Farsko otočje  je dio Danskog Kraljevstva . Nemaju niti jedno drvo , naseljeni su , oko 50 000 stanovnika . Stanovnici koriste ono što imaju  - more i  pašnjake . I život teče dalje , daleko od kopna . fotografije preuzete sa : http://www.theatlantic.com/infocus/2012/10/a-trip-to-the-faroe-islands/100388/ La na Farskim otocima - U fokusu - Atlantic : 'via Blog this'